Vorto: kioma

  1. Adjektivo, demandanta pri vicmontra numeralo (numero), rango.

    • «Kioma horo estas, gardisto?» demandis iu pasanto

    • sur kioma etaĝo li loĝas?

    • sur kioma paĝo troviĝas tiu vorto?

    • kaj li rememoris (kioman fojon en ĉi tiu jaro!) la maljustaĵojn, kiujn kaŭzis al li la pastroj

    • «Kioma li venis?» ‐ «Li venis nur tria (do, li prenis la trian lokon)»

    • «Kiomajn ĉambrojn vi elektas?» ‐ «La naŭan, dekan kaj dudekan.»

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: які (па ліку, парадку), каторы (па ліку, парадку)
    • La ĉeĥa: kolikátý
    • La franca: quel, le combientième, le quantième
    • La germana: wieviel, wievielte
    • La hebrea: איזה (מספר)
    • La hispana: ¿qué (hora, fecha, día) es?
    • La hungara: hányadik
    • La indonezia: keberapa
    • La nederlanda: hoeveelste
    • La pola: który (z kolei)
    • La rusa: который (по счёту, по порядку)
    • La slovaka: koľký