Vorto: kies

  1. Demanda senfleksia pronomo, signifanta «de kiu, de kiuj?» kaj montranta la apartenecon.

    • kies tombo tio ĉi estas?

    • kies tiuj ĉi soldatoj? - De la Norvego

    • pri kies morto vi plendas?

    • Rimarko: Kies ne estas ordinare sekvata de la artikolo; tamen oni trovas ĉe Zamenhof: de mi, kies la amo estis sankta...;.

    • Rimarko: Kiam kies estas komplemento de substantivo dependanta de prepozicio, oni metas ĝin inter la prepozicio kaj la substantivo: jen estas la signoj, per kies potenco ni atingos la celon; la serpento, de kies mordo mortis via patro, nun portas lian kronon.

    • Rimarko: En la es-serio nur kies kaj ties povas egale resendi al personoj aŭ objektoj, dum ies, nenies, ĉies resendas ordinare nur al personoj: mi travivis minuton, kies terurecon mi ne povas priskribi al vi.

    • Rimarko: En tiu sama serio kies kaj ties povas esti indiferente singularaj aŭ pluralaj, dum ies estas ordinare nur singulara kaj ĉies nur plurala: jen montriĝis altaj bluaj montoj, sur kies suproj brilis la neĝo; niaj samideanoj, kies vortoj eble ŝajnis al vi tro fabelaj.

  2. Nerekte demanda pronomo, kun sama signifo.

    • scias la kato, kies lardon ĝi manĝis

    • mi demandos lin, kies verkon li tradukis

  3. Relativa pronomo signifanta «de kiu, de kiuj», kaj montranta apartenecon.

    • la lando, kies gastoj ni estas

    • kies panon oni manĝas, ties agojn oni laŭdas

    • malproksimaj landoj, kies lingvojn ni ne komprenas

    • por kio do tiuj reformoj, kies sola propono estas jam danĝera por nia afero

    • dum 3 jaroj, post kies finiĝo ili estis komencontaj

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: чый
    • La ĉeĥa: jehož, jejichž, jejíž, čí
    • La franca: de qui, duquel, dont
    • La germana: wessen
    • La hispana: ¿de quién?, ¿de quiénes?
    • La hungara: kinek a
    • La indonezia: milik siapa
    • La nederlanda: wiens, wier
    • La norvega: hvis, hvem sin
    • La pola: czyj, czyja, czyje, kogo, którego
    • La rumana: cui, pe cine
    • La rusa: чей
    • La slovaka: koho, čí
    • La turka: kimden, hangisinden
    • La germana: wessen
    • La hispana: cuyo
    • La hungara: kinek a
    • La turka: kimin
    • La germana: dessen, deren
    • La hispana: de quien, de quienes
    • La hungara: akinek a