Vorto: keno
-
Longa, seka, maldika lignosplito, uzata kiel lumigilo anstataŭ kandelo, aŭ por disbruligi pli grandan lignofajron (komparu alumeto) kaj tiel plu.
tiam ni sidos en la ŝtona domo, kie brulas la keno, kaj ni trinkos mielvinon el la oraj kornoj de la antikvaj nordlandaj reĝoj
tra la dormo li aŭdis, kiel la maljuna mastrino forigis de la fenestroj lignajn ĵaluziojn, kiel ŝi per kenoj bruligis la samovaron
-
Rezinoriĉa ligno.
kena torĉo
En aliaj lingvoj
- La belorusa: лучына
- La ĉeĥa: louč, smolné dřevo
- La germana: Kien, Kienholz
- La hispana: antorcha
- La hungara: fokla, világítószilánk
- La nederlanda: kien
- La pola: łuczywo
- La rusa: лучина
- La slovaka: lúč, smolienka
- La angla: resinous wood
- La belorusa: смаляк
- La bretona: koad rousinek
- La franca: bois résineux
- La hispana: madera resinosa
- La hungara: gyantás fa
- La nederlanda: harsrijk hout
- La rusa: смольё, осмол, смолистая древесина