Vorto: kava

  1. Kavoforma aŭ enhavanta kavojn.

    • kava vojo, relo, dento

    • kavaj okuloj, vangoj

    • kaveca voĉo

    • lago kun kurbaj bordoj kaj kava fundo

    • en tiu loko estis kava dezerto, ĉirkaŭita de amfiteatro de nudaj montoj

    • la kava brusto ektremis sub la antikvamoda manteleto

    • ŝi alportis akvon en sia mano, kiu kaŭze de sia naĝmembrano fariĝis pli granda kaj pli kava

    • alta saliko, en la mezo ĝi estas disfendita, kaj el la kavaĵo elkreskas herbo

    • dum la pontokonstruado la lignaĵisto elfosis rondan kavaĵon je la suda fosaĵlimo

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: запалы
    • La ĉeĥa: dutý
    • La franca: creux (adj.), creusé (adj.), cave (creusé), encaissé (creux)
    • La germana: hohl, ausgehöhlt
    • La hungara: üreges, gödrös, odvas, kátyús
    • La nederlanda: hol, concaaf
    • La pola: pusty, wklęsły, zagłębiony
    • La portugala: vazio, oco, cavo, cavado, côncavo
    • La rumana: concav, gol
    • La rusa: впалый
    • La slovaka: dutý