Vorto: kalo
-
Loko en la haŭto, precipe ĉe piedoj aŭ manoj, malmoliĝinta pro frotado.
la forĝisto estas nigra, malpura, havas fingrojn kovritajn de kaloj
mi certe tretas sur kelkaj piedkaloj ĉe la profesia instruistaro
En aliaj lingvoj
- La angla: callus, corn
- La belorusa: мазоль
- La bretona: kaledenn (kroc'hen)
- La ĉeĥa: mozol
- La franca: cal
- La germana: Schwiele
- La hispana: callo
- La hungara: bőrkeményedés, tyúkszem
- La kataluna: call, durícia
- La nederlanda: eelt
- La pola: odcisk, nagniotek, modzel
- La portugala: calo
- La rusa: мозоль
- La slovaka: mozoľ, otlak
- La sveda: liktorn, valk
- Latineca nomo: callus, clavus