Vorto: kajuto

  1. Ĉambreto por veturigisto aŭ veturantoj sur ŝipo, aviadilo aŭ alia transportilo.

    • sur la ŝipo ili sidis en la kajuto kaj manĝis el argila plado, kiu staris inter ili

    • kajuta servisto

    • nur en la meza ŝipo, kiu portas sur la rando la surskribon «Santa Maria» en la malvasta kajuto brulas lumo, kaj apud la tablo, kovrita de geografiaj kartoj, sidas la granda admiralo de Hispanujo, Kristoforo Kolumbo

    • la virineto de maro sidis sur la akvo kaj balanciĝis supren kaj malsupren, tiel ke ŝi povis enrigardadi en la kajuton

    • ni malsupreniris en la kajutojn, ĉar la ŝipo komencis trumpeti sian potencan signalon

    • la kapitano kuŝis malsobra en sia kajuto

    • en kajuto de ĉiela ŝipo regos nekredebla kaoso

En aliaj lingvoj

    • La angla: cabin, saloon
    • La belorusa: каюта
    • La ĉeĥa: kabina lodi, kajuta
    • La finna: hytti, kajuutta
    • La franca: cabine (de bateau), chambre (cabine)
    • La germana: Kajüte, Kabine, Gondel (Luftschiff)
    • La hispana: cabina, camarote
    • La hungara: kajüt
    • La itala: cabina
    • La nederlanda: kajuit
    • La pola: kabina, kajuta
    • La portugala: camarote
    • La rumana: cabină
    • La rusa: каюта
    • La slovaka: kabína
    • La sveda: hytt, kajuta
    • La turka: kamara