Vorto: juvelo

  1. Ornamaĵo, ĝenerale malgranda, tre multekosta pro la materio (oro, arĝento, gemoj) aŭ la prilaboriteco.

    • li respondis, ke li estas komercisto, malvolvis la tukon kaj montris la juvelojn

  2. (figure) Multvaloraĵo.

    • pluraj el tiuj rakontoj estas etaj juveloj

En aliaj lingvoj

    • La angla: jewel
    • La belorusa: каштоўнасьць
    • La bretona: bravig (brageriz)
    • La ĉeĥa: klenot, skvost, šperk
    • La franca: bijou, joyau
    • La germana: Juwel, Kleinod, Schmuckstück
    • La hispana: joya
    • La hungara: ékszer
    • La itala: gioiello
    • La nederlanda: juweel
    • La portugala: jóia
    • La rusa: драгоценность
    • La slovaka: klenot, šperk
    • La sveda: juvel
    • La belorusa: каштоўнасьць, скарб
    • La germana: Juwel, Wertgegenstand
    • La rusa: драгоценность, сокровище