Vorto: ja

  1. Konjunkcio insiste indikanta jam konatan motivon aŭ kaŭzon.

    • «Tio tute ne estas via afero!» diris la sorĉistino, «vi ricevis ja monon, nun donu al mi nur la fajrilon.»

    • «Tie supre mi povas kuŝi», diris la malgranda Niko, kiam li ekvidis la tegmenton, «tio estas ja bonega lito»

    • — Kara Mario! — ŝi diris, — tiuj homoj ankaŭ bezonas laborenspezon kaj bezonas ĝin multe pli necese, pli forte, ol virinoj... ili ja estas patroj de familioj...

    • — Kiu povas scii, neniu ja vidis vin?

    • Ja nur tio estas fasto, kiu plaĉas al Mi

  2. Konceda partikulo kiu, kombinite kun kontraŭigaj konjunkcioj ( sed, tamen kaj tiel plu), plifortigas ilin.

    • li estas ja mia amiko, sed mi ne aprobas lian konduton

    • li ja estas plene kulpa, tamen oni devas lin kompati

  3. En buŝa parolo, esprimas emocian atentigon.

    • «Sed li ja estas tute ne vestita!» subite ekkriis unu malgranda infano

En aliaj lingvoj

    • La angla: indeed, surely, decidedly, after all (informal)
    • La belorusa: ж, жа
    • La ĉeĥa: ovšem, přece, přece, sice, vždyť
    • La finna: kyllä (vahvistussana), -han, -hän, toki
    • La franca: certes, effectivement, il est vrai que, en fait, bien (effectivement)
    • La germana: ja
    • La hebrea: אמנם
    • La hispana: ciertamente, efectivamente
    • La hungara: hiszen
    • La itala: certamente (rafforzativo), ovviamente (rafforzativo), de facto (rafforzativo)
    • La nederlanda: wel
    • La pola: *wszakże, przecież, ależ
    • La portugala: certamente, com certeza, de fa(c)to
    • La rusa: *ведь, же
    • La slovaka: ovšem, veď, však
    • La sveda: ju
    • Tokipono: kin
    • La finna: tosin, -han, -hän
    • La germana: zwar
    • La hungara: ugyan, bár, jóllehet
    • La kataluna: certament, de debò, en efecte, en veritat
    • La malaja: sungguh benar
    • La nederlanda: immers
    • La nederlanda: toch