Vorto: irejo

  1. Ĉiu ajn loko aŭ vojo, laŭ kiu oni povas iri.

    • Mi kondukos la blindulojn laŭ vojo, kiun ili ne konas, laŭ irejoj por ili ne konataj Mi irigos ilin

    • sur mian irejon Li metis mallumon

    • konduku min sur ĝusta irejo, spite miajn insidantojn

    • via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, ne eraru sur ŝia irejo

    • viaj amikoj ĉi tieaj ne estus irintaj en la irejon de la kolerego de la Eternulo

En aliaj lingvoj

    • La franca: chemin, sentier, voie
    • La germana: Weg, Bahn
    • La hispana: camino, sendero
    • La hungara: út, ösvény
    • La kataluna: camí
    • La nederlanda: weg, baan
    • La okcitana: camin
    • La pola: przejście
    • La portugala: caminho
    • La rusa: путь