Vorto: intesto

  1. Parto de la digesta aparato de homo kaj bestoj, en formo de elasta tubo, lokita en la ventro.

    • dika, maldika, rekta, blinda intesto

    • kaj al tio ankoraŭ la malsato ‐ baldaux ŝi havis la senton, kvazaŭ ŝiaj intestoj sin mem formanĝas kaj ŝi fariĝas interne tute malplena, terure malplena

    • poste li distranĉis la ventron kaj tra la truo rapide eltiris la intestojn, koron kaj pulmojn

    • ĉe bestoj senstomakaj ne estas ezofago, kaj tuj post la faŭko komenciĝas intesto

En aliaj lingvoj

    • La angla: intestine
    • La belorusa: кішка
    • La bulgara: черво
    • La ĉeĥa: intestinum, střevo
    • La franca: intestin
    • La germana: Darm
    • La hispana: intestino
    • La hungara: bél
    • La indonezia: usus
    • La itala: intestino
    • La kataluna: intestí
    • La nederlanda: darm
    • La pola: jelito
    • La portugala: intestino, tripa
    • La rusa: кишка
    • La slovaka: črevo
    • La turka: bağırsak