Vorto: incito

  1. Io, kio incitas.

    • mokriproĉoj, incitoj kaj kriegoj aŭdiĝis el ĉiuj flankoj

    • li ne restigis ĉe Jerobeam eĉ unu animon pro la incito, per kiu li kolerigis la Eternulon

    • Lia kolero ekflamis kontraŭ Judujo pro ĉiuj incitoj, per kiuj incitis Lin Manase

  2. Inciteco.

    • inter la konstrulaboristoj regis ega incito

En aliaj lingvoj

    • La bulgara: дразнение
    • La franca: provocation (ce qui irrite), pique (raillerie), pointe (raillerie), raillerie
    • La hungara: izgatás, ingerelés
    • La rusa: раздражитель, насмешка, колкость, издевательство
    • La franca: agacement, animosité (colère permanente), énervement, excitation (état), irritation (état de colère)
    • La hispana: incitación
    • La hungara: izgatottság
    • La portugala: incitação (ato de incitar)
    • La rusa: раздражение