Vorto: ia

  1. Nedifina adjektivo, signifanta: «de ne precize difinita speco; de mi ne scias kia kvalito».

    • vi devis elekti ian vorton pli simplan

    • tie mi sentis min ia fremdulo

    • via vino estas nur ia abomena acidaĵo

    • tie ĉi estas ia kaŝita afero

    • li intencas ian friponaĵon

    • ĝi estas ia speco de malbona antaŭsento

    • tiu artikolo estas nur ia kolekto da kalumnioj

    • per ĉiuj dioj, se iaj ekzistas, mi ĵuras, ke...

    • ni ne estas iaj teoriaj fantaziuloj

    • multe helpi al vi per iaj bonaj konsiloj mi ne povas, ĉar mi neniam ankoraŭ partoprenis en ia kongreso

    • timigita de ia ŝajnaĵo

    • la dramo havis lokon en ia urbeto de Italujo

    • al la patrino estas necese havigi ian negrandan komforton

    • neniu povas diri, ke mi havas ian rilaton al la afero

    • tiu ĉi ĉapitro havas nun intereson nur historian, se ĝi havos ian

    • Rimarko: ia montras nur la kvaliton, la naturon, la specon, la econ, sed neniel la individuecon. Tamen ĉi tiu diferencigo estas ofte indiferenta; tial Z rimarkigas, ke «ofte oni povas sen eraro diri ia, kia, nenia anstataŭ iu, kiu, neniu».

  2. Bleko de azeno.

    • Rimarko: Ofte skribata kun streketo por emfazi hiaton: la azeno... ekparolis kaj kriis mizere: «I-a!».

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: якісьці, які-небудзь
    • La ĉeĥa: jakýsi, nějaký
    • La franca: une sorte de, d'une certaine sorte, un (art. indéf.)
    • La germana: irgendein
    • La hispana: algún (de alguna clase)
    • La hungara: valamilyen, egyfajta
    • La kataluna: algun, una mena de
    • La nederlanda: een of ander
    • La okcitana: una mena de
    • La pola: jakiś, jakikolwiek
    • La portugala: algum, um, qualquer (espécie de)
    • La rumana: de un fel oarecare
    • La rusa: какой-то, какой-нибудь, какой бы то ни было
    • La slovaka: akýsi, nejaký, voľajaký
    • La ĉeĥa: jakýsi, nějaký
    • La franca: hi-han!
    • La slovaka: akýsi, nejaký, voľajaký