Vorto: i

  1. Nomo de la dekdua litero de la Esperanta alfabeto: , uzata i.a. kiel.

    • a. (maj.) romana cifero kun valoro de unu:;

      • I (unu), II (du)

    • b. (maj.) simbolo de iodo (aŭ jodo):;

      • I

    • c. (maj.) signo de formo:;

      • li estas rekta kiel I; I-fero

    • ĉ. (min.) simbolo de la imaginara unuo (unu el la du radikoj de la ekvacio z² = -1):;

      • i

    • d. (min.) romana samvalora cifero en iuj presaĵoj:.

      • i

  2. -i (finaĵo), -i/ (ŝajna sufikso)

En aliaj lingvoj

        • a. La franca: 1 (chiffre romain)
        • b. La franca: iode
        • c. La franca: I (forme de)
        • ĉ. La franca: i (nombre imaginaire)
        • d. La franca: 1 (chiffre romain)