Vorto: huno

  1. Ano de nomada popolo devena de orienta Azio, en la 5a jarcento sub Atilo invadinta Eŭropon.

    • la unuaj tiaj danĝeraj fremduloj estis la hunoj, kiuj, ne sukcesinte konkeri la Mezan Regnon pro la efikaj rezisto kaj repuŝo fare de la imperio Han, migris okcidenten ĉirkaŭ la dua jarcento antaŭ la komuna erao kaj minacis en la persono de Atilo la tutan kristanan mondon

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: гун
    • La ĉeĥa: Hun, Hunové
    • La franca: hun
    • La germana: Hunne
    • La greka: ούνος
    • La hispana: huno
    • La hungara: hun
    • La itala: unno
    • La nederlanda: Hun
    • La portugala: huno
    • La rusa: гунн
    • La slovaka: Hun, Huni