Vorto: hungara

  1. Rilatanta al hungaroj, ilia nacieco aŭ ŝtato.

    • hungara lingvo, aŭtoro, konstitucio

    • la historio rakontis pri Hungara kavaliro, kiu estis kaptita de Turka guberniestro, kiu lasis aljungi lin kune kun la bovoj al la plugilo, peladi per vipado kaj terure mokadi ĝis li tute senfortiĝis

    • oni devis kanti plejparte hungare, kio ne baris eksterlandanojn: japana virina koruso parkere kantis hungarajn melodiojn

  2. La hungara lingvo.

En aliaj lingvoj

    • La angla: Hungarian
    • La belorusa: вугорскі
    • La bretona: hungariat
    • La bulgara: унгарски
    • La ĉeĥa: maďarský, uherský
    • La franca: hongrois, hongroise (adj.)
    • La germana: ungarisch
    • La hispana: húngaro
    • La hungara: magyar
    • La itala: ungherese (agg.), magiaro (agg.)
    • La kataluna: hongarès, magiar
    • La nederlanda: Hongaars
    • La persa: مجارستانی, مجاری, مجار
    • La pola: węgierski
    • La portugala: húngaro (adj.)
    • La rusa: венгерский
    • La slovaka: maďarský, maďarský, uhorský
    • Tokipono: pi ma Mosijo
    • Volapuko: Macaränik
    • La angla: Hungarian (language)
    • La franca: hongrois (langue)
    • Tokipono: toki Mosijo
    • Volapuko: Macaränapük