Vorto: humo

  1. Nigre bruna tero, konsistanta el malkomponiĝintaj vegetaĵoj, uzata kiel sterko ĉe ĝardenkulturo.

    • la rokoj estas kovritaj de humo

    • li propagandis la ideon de la humo-necesejo por ne malpurigi la valoran akvon

En aliaj lingvoj

    • La angla: humus
    • La belorusa: гумус
    • La bretona: humus, rotel
    • La ĉeĥa: humus, prsť
    • La franca: humus, terreau
    • La germana: Humus, Humusboden
    • La greka: φυτογή
    • La hungara: humusz
    • La itala: humus
    • La nederlanda: humus, bladaarde
    • La persa: گیاخاک
    • La portugala: humo, húmus
    • La rusa: перегной, гумус
    • La slovaka: humus, prsť