Vorto: hulo
-
Mara ondomovo, estiĝanta sen ŝaŭmrompiĝo.
mirinda loko estas la erikejo, — li diris ĉirkaŭrigardante al la ondanta montetaro, longaj verdaj huloj kun krestoj el zigzaga granito suprenŝaŭmantaj je fantaziaj sputoj
-
La ĉefa strukturo kaj floskorpo de ŝipo aŭ de hidroplano.
En aliaj lingvoj
- La angla: swell
- La franca: houle
- La angla: hull
- La belorusa: корпус (карабля, гідрапляна), фюзэляж
- La ĉeĥa: vlnění, čeření
- La franca: coque (d'un navire, d'un hydravion)
- La germana: Schiffskörper
- La itala: scafo
- La nederlanda: romp (v.e.schip), scheepsromp
- La portugala: casco, quilha
- La rusa: корпус, фюзеляж
- La slovaka: gondola lietadla, trup, člnku