Vorto: horloĝo

  1. Aparato por mezuri la tempon kaj montri la horojn.

    • li havis la senton, kvazaŭ la mondo estas unu granda horloĝejo, kie ĉiuj horloĝoj batas «tik, tak», ĉiuj turhorloĝoj sonas «bam, bam»

    • suna horloĝo

    • sablohorloĝo

    • ĉu vi jam trovis vian horloĝon?

    • la horloĝo sonis la naŭan horon

    • estis Silvestra vespero, jen la horloĝo batis dekdu

    • mia horloĝo montras la dekan

    • streĉi horloĝon

    • li ne trovis nur la plej junan, kiu sin kaŝis en la keston de la horloĝo

En aliaj lingvoj

    • La angla: clock
    • La bretona: eurier, horolaj
    • La bulgara: часовник
    • La ĉina: 时钟, tr. 時鐘 [shízhōng]
    • La franca: horloge, pendule (horloge)
    • La germana: Uhr
    • La greka: ρολόι
    • La hispana: reloj
    • La hungara: óra
    • La indonezia: jam
    • La itala: orologio
    • La nederlanda: horloge
    • La pola: zegar
    • La portugala: relógio
    • La rumana: ceas
    • La rusa: часы
    • La slovaka: hodiny
    • La sveda: klocka, ur