Vorto: horizontala

  1. (rilate al iu loko de la tersurfaco) Rilata al la horizontalo de la loko; direktita laŭ tiu horizontalo.

    • horizontala pozicio de objekto

    • la surfaco de senmova akvo estas horizontala

    • horizontala planko, ŝnuro, tablo

    • globo, metita sur horizontala surfaco, ne moviĝas pro la propra pezo

    • en la teatro estis tiel malvaste, ke oni ne povis aplaŭdi en horizontala direkto, sed aplaŭdis en vertikala

    • la dormanta Ĥaldeano, sen iu ajn apogo, ekpendis horizontale en la aero, kelke da metroj super la tero

    • granda rado, metita sur horizontala akso

    • ĉu la ekzistado de la plimulto da homoj ne devenis simple de horizontala pozo de dormanta kuireja gracio

    • horizontala polarizado

    • tenu la tabulon en ĝusta horizontaleco

  2. Apartenanta al tiu direkto en la teksto, kiu estas horizontala se la tuta tekstosurfaco estas vertikala.

    • en la latina skribosistemo la linioj kutime estas horizontalaj

    • tiuj ĉi signoj povas esti skribataj laŭ ĉiuj direktoj, ne sole horizontale de maldekstre al dekstre, kiel ĉe la Eŭropanoj

    • strioj horizontalaj aŭ vertikalaj

    • ili elsendis la t.n. horizontalan programadon, tio signifas ĉiutage la saman anonciston je la sama horo

  3. vertikala, oblikva, nivelilo, rektoŝnuro.

En aliaj lingvoj

    • La angla: horizontal
    • La belorusa: гарызантальны
    • La ĉeĥa: horizontální, vodorovný
    • La franca: horizontal (adj.)
    • La germana: waagerecht, waagrecht, horizontal
    • La greka: οριζόντιος
    • La hispana: horizontal
    • La hungara: vízszintes
    • La itala: orizontale
    • La kataluna: horitzontal (adj.)
    • La nederlanda: horizontaal, waterpas
    • La persa: افقی
    • La portugala: horizontal
    • La rusa: горизонтальный
    • La slovaka: vodorovný