Vorto: hordeo

  1. Genro el familio poacoj (Hordeum), unujara greno kun longaj aristoj, kaj kies grajnoj estas uzataj por fari krudan panon, griosupon, por nutri bestojn aŭ por fabriki bieron.

    • grenoj: tritiko, sekalo, hordeo, aveno, rizo, maizo, poligono, spelto, milio

    • la lino kaj la hordeo estis batdifektitaj, ĉar la hordeo havis spikojn kaj la lino havis burĝonojn

    • ŝi kolektadis sur la kampo ĝis la vespero, kaj ŝi draŝis tion, kion ŝi kolektis, kaj tio estis ĉirkaŭ efo da hordeo

    • li ebenigis ĝian supraĵon, li disŝutas ja nigelon kaj disĵetas kuminon kaj metas tritikon laŭ vicoj kaj hordeon en la difinitan lokon kaj spelton ĉe la limoj

    • sur ĉiuj kampoj ĉirkaŭe kreskis greno, sekalo, hordeo kaj aveno

    • la fenicia proverbo diras: pli bona estas hordeo en la grenejo, ol oro en la dezerto

    • belgaj alt-fermentadaj bierspecoj kun ĉirkaŭ 5 alkoholgradoj, leĝere lupolizita kaj farita el helkoloraj maltoj de apudmaraj hordeoj

    • la bavara duko Vilhelmo la 4a, dekretis, ke por biero oni uzu nur hordeon, lupolon kaj akvon

En aliaj lingvoj

    • La angla: barley
    • La belorusa: ячмень
    • La bretona: heiz
    • La bulgara: ечемик
    • La ĉeĥa: ječmen
    • La franca: orge
    • La germana: Gerste
    • La greka: κριθάρι
    • La hispana: cebada
    • La hungara: árpa
    • La itala: orzo
    • La kataluna: ordi
    • La nederlanda: gerst
    • La persa: جو
    • La pola: jęczmień
    • La portugala: cevada
    • La rusa: ячмень
    • La slovaka: jačmeň
    • La sveda: korn (sädesslag)