Vorto: honoro
-
Altestimo, granda respekto, kiun oni meritas per la neriproĉindeco de sia karaktero, per la nobleco de siaj agoj, aŭ per la ŝatateco de siaj verkoj.
ne ekzistas honoro sen laboro
la saĝo donos al vi honoron
akiri, serĉi, trovi, ĝui, ricevi, atingi honoron
perdi honoron
estas honoro por homo ĉesigi malpacon
profeto ne estas sen honoro, krom en sia patrujo kaj inter siaj parencoj
pli bona estas virto sen oro, ol oro sen honoro
li scias la principojn de honoro
ĉu mi havas la honoron paroli al s-ro N.?
per mia honoro!
-
Signo de tiu estimo kaj respekto.
faru honoron al la Eternulo el via havo
la soldatoj donis al mi honoron per la pafiloj
honoro ne donas, kion stomako bezonas
manko de oro ne estas malhonoro
mi volas por lia honoro ilumini la ĉambreton
oni akceptis lin kun honoroj
ceremonio por honoro al V. Hugo
ekstere honoro, interne doloro
li estis la honoro de sia patrujo
En aliaj lingvoj
- La belorusa: гонар, павага, пашана
- La bretona: enor
- La ĉeĥa: čest, honor, úcta
- La franca: honneur
- La germana: Ehre, Ansehen
- La hispana: honor
- La hungara: becsület, megbecsülés, elismerés
- La itala: onore
- La kataluna: honor, honra
- La nederlanda: eer, aanzien
- La portugala: honra (subst.), decoro
- La rusa: честь, почёт
- La slovaka: počesť, česť