Vorto: hola

  1. Alvoko por kapti atenton, haltigi kaj tiel plu.

    • he! hola! kiaj vizaĝoj tio ĉi estas?

    • Rimarko: Por eviti konfuzon kun halo (salono), la aŭtoroj de PIV3 inventis la interjekcion «lo» kaj rekomendas aldoni spacon («ha lo!»): «rrrrrrr-n.” sonas via telefono ― «lo! ha lo!” ― «parolas mi, estas mi.”

  2. Saluto, ĉe telefono por signali pretecon aŭskulti.

    • Viktor ne levis la aŭskultilon, sed Milena levis ĝin kaj ĉiam per glacia voĉo ŝi diris: «halo”

En aliaj lingvoj

    • La angla: hello, hey
    • La belorusa: гэй
    • La bulgara: ало
    • La franca: holà
    • La germana: hallo
    • La hebrea: הלו
    • La hungara: halló
    • La itala: ehi, scusi
    • La nederlanda: hallo
    • La portugala: olá
    • La rusa: эй