Vorto: hoko

  1. Kurbigita, ĝenerale pinta ferpeco, uzata por altiri al si ion aŭ por pendigi ion sur ĝi.

    • la blanka vesto, kiu pendas tie sur la hoko

    • pendigu vian mantelon sur la hoko

    • kurbiĝu hoko laŭ postuloj de l' loko

    • faru kvindek orajn hoketojn, kaj kunigu la tapiŝojn unu kun la alia per la hoketoj

    • sur la breto sub la vesthokaro kuŝis vintra ĉapo

    • inter la ŝtipojn kaj per la fajrohoko taŭzis la foliojn

    • a. Pordhoko.

      • pordo turniĝas sur sia hoko, kaj maldiligentulo sur sia lito

      • la pordoj de la preĝejo knarante turnas sin sur siaj hokoj

      • la pordo deleviĝis de unu hoko kaj pendis tiel malrekte

    • b. Fiŝhoko.

      • ankoraŭ la ezoko ne estas sur la hoko

      • la fiŝkaptisto ĉiutage ĵetis en la maron sian fiŝhokon kaj tiel li kaptadis kaj kaptadis la fiŝojn

      • ruzulojn kaj kanajlojn mi kaptadis sur hokon

  2. Hokforma kromsigno.

    • a. Ronda hokforma kromsigno kiel tiu super u ĉe Esperanta litero ŭ, unikoda mallongigo: «ŭ».

      • la kromsignon super la esperanta litero ŭ oni tradicie nomas (ronda) hoketo anstataŭ ronda hoketo la vortaro angla-esperanta (benson 1995) proponas la neologismon brevo

      • La diakritilo ˘, i.a. la supersigno de la Esperanta ŭ, rondigita hoketo kutime indikanta mallongan prononcon de vokalo

    • b. Pinta hokforma kromsigno kiel tiu super c ĉe ĉeĥa litero č, unikoda mallongigo: «č».

      • anstataŭ pinta hoketo PIV havas la esprimon duobla korno, kiun benson 1995 ŝanĝis al dukorno

      • Kojnoforma supersigno ˇ(renversita ĉapelo), inventita de ĉeĥaj skribistoj kaj uzata en multaj Orient-Eŭropaj (ĉeĥa, latva, litova, kroata, slovaka, slovena) kaj Orientaj lingvoj (ofte en transskriboj), precipe por esprimi la ŝuŝajn sonojn ŝ, ĵ, ĉ (per š, ž, č), aŭ molan prononcon (Ď, Ě, Ň, Ř, Ť)

En aliaj lingvoj

    • La angla: hook
    • La bretona: krog
    • La bulgara: закачалка
    • La ĉeĥa: hák, háček na ryby, skoba
    • La franca: crochet, patère
    • La germana: Haken
    • La hispana: anzuelo
    • La hungara: horog, kampó, akasztó
    • La itala: gancio, uncino
    • La kataluna: ganxo, garfi, perxa
    • La nederlanda: haak
    • La pola: hak
    • La portugala: anzol
    • La rusa: крюк, крючок
    • La slovaka: háčiť, ťažkosti
        • a. La bretona: mudurun
        •     La franca: gond
        •     La germana: Angel (Tür)
        •     La hungara: sarokvas (ajtón)
        •     La itala: gangero, cardine
        •     La kataluna: frontissa
        •     La portugala: dobradiça
        • b. La bretona: higenn
        •     La franca: hameçon
        •     La germana: (Tür)Angel
        •     La hungara: horog
        •     La itala: amo
        •     La kataluna: ham
        • a. La angla: breve
        •     La germana: Kürzezeichen
        •     La itala: breve (fon.)
        •     La kataluna: breu (signe)
        •     La pola: brevis
        •     La rusa: кратка
        •     Latineca nomo: brevis
        • b. La angla: caron, hacek, wedge, inverted circumflex, inverted hat
        •     La ĉeĥa: háček
        •     La itala: pipa (fon.), accento anticirconflesso, hacek
        •     La kataluna: anticircumflex, hàtxec
        •     La pola: daszek
        •     La serba: kvaĉica