Vorto: ho

  1. Nomo de la deka litero de la Esperanta alfabeto: , uzata i.a. kiel.

    • nomoj de la literoj: fo, go, ĝo, ho, ĥo, jo

    • Rimarko: La Fundamento permesis al la tiamaj presejoj, kiuj ankoraŭ ne posedis ĉiujn tipojn por la Esperanta alfabeto, la uzon de tiu grafemo kiel pure skriba signo sen fonologia valoro, por anstataŭi la supersignojn de la ĉapelitaj literoj (cho, gho, hho, jho, sho, u anstataŭ ĉ, ĝ, ĥ, ĵ, ŝ, ŭ).

    • a. (maj.) simbolo de henro:;

      • H

    • b. (maj.) simbolo de hidrogeno:;

      • H

    • c. (maj.) signo de formo:;

      • H-relo

    • ĉ. (min.) simbolo de horo:;

      • h

  2. Surprize, indigne, dolore!.

    • ho! kia ridinda vesto!

    • ho ve! li mortis

  3. Atentigo al alparolato.

    • ho vi, granda fonto de l' amo kaj vero!

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: H, henry
    • La slovaka: H, henry
        • a. La franca: Henry
        • b. La franca: hydrogène
        • c. La franca: H (forme de)
        • ĉ. La franca: heure
    • La angla: oh, whoa, wow, yikes, yow
    • La ĉeĥa: jaké neštěstí, jej
    • La finna: voi, oi
    • La franca: ho, oh, ô
    • La germana: o, oh
    • La hispana: oh
    • La hungara: ó, oh, ah
    • La itala: oh
    • La nederlanda: o
    • La portugala: oh
    • La rusa: о
    • La slovaka: aké nešťastie, och
    • Tokipono: a
    • La finna: hei, hoi, oi
    • La hispana: oh (vocativo)
    • La itala: o (vocativo)
    • La portugala: ó