Vorto: hm
-
Voĉado kun fermita buŝo, markanta ĉeeston, komprenon, kaj - tone - diversajn sentojn.
– Juĝanto: Sekve vi estas preta ankaŭ ĵuri pri ili? – Juĝato: Hm... ne tre volonte, sinjoro
ŝi ektusis «hm, hm, hm», tamen malgraŭ tio neniu venis
– Kompatemon?.. Hm!.. Kio estas la kompatemo?
hm! Li estis interesa homo
En aliaj lingvoj
- La franca: hum!
- La itala: uhm
- La portugala: hum
- La rusa: хм!, гм!