Vorto: hindo

  1. Homo kun hinda nacieco.

    • fakte ĉinoj kaj hindoj scipovas paroli sian gepatran lingvon, sed estas analfabetaj en tiu lingvo

    • en sia longa ruĝa vesto staras la Hindino sur la brullignaro, avide la flamoj elŝovas siajn langojn supren ĉirkaŭ la virino kaj ŝia mortinta edzo

  2. Baratano.

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: індыец
    • La ĉeĥa: Ind
    • La franca: Indien (habitant de l'Inde)
    • La germana: Inder
    • La greka: ινδός
    • La hispana: indio, hindú
    • La hungara: hindu (nemzetiségű)
    • La itala: indiano (dell'India - sost.)
    • La kataluna: indi (subst.)
    • La nederlanda: Indiër
    • La pola: Hindus
    • La portugala: indiano
    • La rusa: индиец
    • La slovaka: Ind