Vorto: haleluja

  1. Hebrea vorto, signifanta «laŭdu Dion», uzata interjekcie ĉe la fino de kelkaj religiaj kantoj.

    • mi aŭdis kvazaŭ grandan voĉon de granda homamaso en la ĉielo, dirantan: haleluja! la savo kaj la gloro kaj la potenco apartenas al nia Dio

    • super ili eksonis la nevidebla sankta sonorilo, ĉirkaŭŝvebata de sanktaj spiritoj, en ĝojkria Haleluja!

    • en amo, al majesto! ― neniu vivo perdiĝu! ― feliĉe kaj ĝoje! haleluja!

    • trifoje haleluja

En aliaj lingvoj

    • La angla: alleluia, hallelujah
    • La belorusa: алілуя
    • La franca: alléluia (interj.)
    • La germana: halleluja
    • La greka: αλληλούια
    • La hispana: aleluya
    • La hungara: alleluja, halleluja
    • La itala: alleluia
    • La kataluna: al·leluia
    • La nederlanda: halleluja
    • La persa: هله‌لویا
    • La pola: aleluja
    • La portugala: aleluia
    • La rusa: алилуйя