Vorto: gusto
-
Eco de ia substanco (manĝaĵo aŭ trinkaĵo), kiu kaŭzas agrablan aŭ malagrablan sentumaĵon sur la lango kaj la palato.
gusto de viando, fumo
sala, sukera, malplaĉa gusto
fremda manĝo havas bonan guston
-
Kapablo ricevi de ia substanco agrablan aŭ malagrablan sentumaĵon per la lango kaj la palato.
li havas bonan, delikatan, difektitan guston
oni neniam povas fidi lian guston, ĉar li troŝatas la salaĵojn
la organo de la gusto
-
(figure) Eco de la karaktero, kiu kaŭzas, ke la homoj trovas plaĉon aŭ malplaĉon en io aŭ iu; karakteriza ŝatmaniero.
kiom da homoj, tiom da gustoj
ĉiu havas sian propran guston
pri gustoj oni disputi ne devas
tio estas demando de gusto
ŝati aŭ ne ŝati teatron estas afero de gusto
agi laŭ persona gusto
esti laŭ la gusto de iu
-
(figure) Sagaca kaj ĝusta sento pri la kvalitoj kaj mankoj de arta verko; bongusto, belgusto.
lia kritikado montras seneraran guston
oni povas distingi la naturan kaj la akiritan gustojn
En aliaj lingvoj
- La angla: taste
- La ĉeĥa: chuť, gusto, styl, vkus
- La franca: goût
- La germana: Geschmack
- La hispana: gusto, sabor
- La hungara: íz
- La nederlanda: smaak
- La portugala: gosto, sabor
- La rusa: вкус
- La slovaka: chuť, vkus
- La hispana: sentido del gusto
- La hungara: ízlelőképesség
- La hispana: gusto personal
- La hungara: ízlés
- La hispana: sentido de la belleza
- La hungara: szépérzék