Vorto: greno

  1. Kulturata vegetaĵo el familio poacoj, kies amelriĉaj semoj estas mueleblaj je faruno ( tritiko, aveno, maizo, rizo kc).

    • grenoj: tritiko, sekalo, hordeo, aveno, rizo, maizo, poligono, spelto, milio k. t. p. en iliaj prilaboraĵoj en formo de faruno, grio, makaronoj, vermiĉeloj, pano, bakaĵo kaj farunaĵo de diversaj specoj

    • konsumi sian grenon antaŭ ĝia maturiĝo

    • eliros fajro kaj ekstermos garbojn aŭ starantan grenon

    • sunbruligita greno antaŭ la spikiĝo

    • sur ĉiuj kampoj ĉirkaŭe kreskis greno, sekalo, hordeo kaj aveno

    • sur la kampo ondiĝadis la greno simile al moviĝanta maro

    • troviĝis granda grenkampo, sed la greno jam de longe estis fortranĉita, nur la nudaj sekaj stoploj elstaris

    • Rimarko: Greno estas termino agrokultura kaj ekonomia; pli ĝenerale similajn vegetaĵojn (ankaŭ sovaĝajn aŭ nekulturatajn) oni iam nomas cerealoj.

  2. Ŝutebla amaso da semoj de tiuj vegetaĵoj, grajnoj.

    • kia greno, tia pano

    • li kolektis la tutan grenon de la sep jaroj

    • vi manĝos grenon malnovan pasintjaran

    • treni sakojn da greno en la muelejon

    • en la kortoj, antaŭ la domoj, sur plej eta disponebla spaco, la draŝita greno estas disĵetita por ke ĝi sekiĝu

En aliaj lingvoj

    • La angla: grain
    • La belorusa: збожжавая расьліна, збожжа, збажына
    • La ĉeĥa: obilí, osev, osivo, zrní
    • La franca: céréale, grain (récolte de céréales)
    • La germana: Getreide, Korn
    • La hispana: cereal, grano (parte comestible del ceral)
    • La hungara: gabona
    • La kataluna: cereal
    • La nederlanda: graan
    • La portugala: cereal
    • La rusa: хлеба, зерновые, зерновая культура
    • La slovaka: obilie (chlebové)
    • La belorusa: збожжа, зерне, хлеб
    • La kataluna: gra
    • La rusa: хлеб (собирательно), зерно (собирательно)