Vorto: glaso

  1. Trinkujo, precipe por malvarmaj trinkaĵoj, ordinare pli alta ol larĝa, ofte el vitro, sed ankaŭ el aliaj materialoj, foje kun tenilo.

    • vinglaso

    • glaseto

    • bierglasego

    • glaseto por brando, glaso por vino kaj telertuketo

    • vino kaj maljuna biero ŝaŭmis en glasoj kaj kruĉoj

    • kiam en la Novjara nokto la horloĝo batis dekdu, la homoj ĉe la tablo leviĝas kun plena glaso kaj trinkas je la sano de la nova jaro

    • ĉar li ne volis tro multe trinki, li anstataŭ interfrapado de la glasoj faris porsanan signon per siaj okuloj

    • kiu rompis la glason ordigu la kason

    • li esploris iom la fundon de la glaso

  2. La enhavo de tia trinkujo.

    • mi trinkis ja nur unu solan glason da punĉo

    • oni trinkis kelke da glasoj, ne tiom multe por tro eksciti al iu la kapon, tamen sufiĉe por meti en moviĝadon la babileman buŝon

    • ni trinku glason pro la memoro pri Bartel Thorwaldsen

En aliaj lingvoj

    • La angla: glass
    • La belorusa: шклянка
    • La bulgara: чаша
    • La ĉeĥa: sklenice
    • La franca: verre (contenant, contenu)
    • La germana: Glas (Gefäß oder Menge), Becher
    • La hispana: vaso (recipiente)
    • La hungara: pohár
    • La indonezia: gelas
    • La kataluna: got
    • La nederlanda: glas, beker
    • La pola: szklanka, kieliszek
    • La portugala: copo
    • La rusa: стакан
    • La slovaka: pohár
    • La sveda: glas
    • La turka: bardak