Vorto: glano

  1. Kverkonukso.

    • ĉiujare mi plantas semojn, glanojn kaj tiel plu

    • la kolombo per la sama gorĝo, kiu tiel «delikate kantas», povas engluti eĉ plej grandan pecon da glano

  2. Vaskula korpparto, kiu formas la finan parton de la seksorgano, per kiu oni ĉefe sentas seksan plezuron.

    • a. Sentema fina parto de la peniso, kovrita de la prepucio.

    • b. Sentema fina parto de la klitoro, kovrita de la prepucio.

En aliaj lingvoj

    • Ido: glano
    • La angla: acorn
    • La belorusa: жолуд
    • La franca: gland (t.s.)
    • La germana: Eichel
    • La hungara: makk
    • La itala: ghianda
    • La japana: 団栗 [どんぐり]
    • La kataluna: gla, bellota
    • La litova: galvutė
    • La nederlanda: eikel
    • La pola: żołądź
    • La portugala: glande, bolota
    • La rusa: жёлудь
    • La angla: glans
    • La finna: pää
    • La hispana: glande
    • La itala: glande
    • La japana: 亀頭 [きとう]
    • La kataluna: gland
    • La litova: varputės galvutė
    • La rusa: головка
    • La turka: başı
        • a. La angla: glans penis
        •     La belorusa: галоўка (пэніса)
        •     La germana: Peniseichel
        •     La hungara: hímvesszőmakk
        •     La inuktituta: ᐅᓕᕝᕙᖅ
        •     La japana: 陰茎亀頭 [いんけいきとう]
        •     La litova: varpos galvutė
        •     La okcidentfrisa: nút
        •     La pola: żołądź
        •     La slovaka: žaluď penisu
        •     La turka: penis başı
        • b. La angla: clitoral glans, glans clitoridis
        •     La germana: Klitoriseichel
        •     La japana: 陰核亀頭 [いんかくきとう]
        •     La turka: klitoris başı