Vorto: gento

  1. Grupo da kelkaj familioj devenaj de unua sama prapatro, kune vivantaj kaj ordinare regataj de unu sama estro; subdivido de nacio; popoleto.

    • la gento de Jakob

    • la romanaj patriciaj gentoj

    • la filoj de Ŝem laŭ siaj gentoj kaj lingvoj, en siaj landoj, laŭ siaj nacioj

    • la gentoj de la filoj de Noa, laŭ siaj generacioj

  2. Homa grupo, havanta difinitajn historiajn kaj kulturajn tradiciojn, inter kiuj troviĝas la mito pri komuna origino.

    • la homa gento

    • la elmigro de la hebrea gento el Egiptio

    • la barbartempa kutimo nomi landon per la nomo de unu el la gentoj, kiuj en ĝi loĝas

  3. Genro.

    • la rana gento

En aliaj lingvoj

    • La angla: family, kin
    • La belorusa: народнасьць, племя, род
    • La bulgara: племе
    • La ĉeĥa: kmen, plemeno, rod
    • La franca: gens (ensemble de familles romaines), lignée, peuplade
    • La germana: Geschlecht, Stamm, Sippschaft
    • La hispana: estirpe
    • La hungara: nemzetség, törzs
    • La kataluna: comunitat, família, grup, col·lectivitat
    • La nederlanda: geslacht (volk)
    • La pola: plemię, ród, szczep
    • La portugala: gente, tribo
    • La rusa: народность, племя, род
    • La slovaka: kmeň, plemeno, rod
    • La angla: race, people, ethnic group
    • La belorusa: племя
    • La hungara: faj (emberi)
    • La kataluna: poble, ètnia, nació
    • La pola: plemię, ród
    • La portugala: raça
    • La rusa: племя
    • La kataluna: gènere