Vorto: gasto

  1. Vizitanto, amike kaj senpage akceptata de dommastro ĉe la hejmo aŭ ĉe la tablo.

    • gast' en tempo malĝusta estas ŝtono sur brusto

    • se oni amas la gaston, oni zorgas la paston

    • gasto kiel fiŝo baldaŭ fariĝas malfreŝa

    • por gasto ne petita mankas kulero

    • lignaj vilaĝoj, kie la fajro estas ofte terura gasto

  2. Vizitanto, pagante akceptata en hotelo aŭ restoracio.

En aliaj lingvoj

    • La angla: guest
    • La belorusa: госьць
    • La bulgara: гост
    • La ĉeĥa: host, zákazník
    • La franca: hôte (invité ou client), client (d'un hôtel ou d'un restaurant), convive, invité
    • La germana: Gast
    • La hispana: huésped
    • La hungara: vendég
    • La nederlanda: gast
    • La oseta: уазæг
    • La persa: مهمان
    • La portugala: hóspede (recebido)
    • La rusa: гость
    • La slovaka: hosť
    • La sveda: gäst
    • La turka: misafir, konuk