Vorto: gaja

  1. Estanta en viva, facilanima kaj bonhumora stato, kaj montranta sian kontentecon per eksteraj signoj; ridhumora, ĝojmiena.

    • la studento estis gaja kaj ĝoja, ĉarmega homo

    • sinjoro kun tia gaja vizaĝo, ke li devis esti la plej feliĉa homo sur la tero

    • kun gaja rideto sur la buŝo

    • mi ricevis plej gajan humoron

    • gaja urbo

    • ni estu gajaj, ni uzu bone la vivon, ĉar la vivo ne estas longa

    • li vivis tie lukse kaj gaje

  2. (figure) Gajiga.

    • gaja vetero, koloro, spektaklo

    • pro forta brak', / pro gaja kant' / volonte akceptata

    • la rakonto ne estas gaja; kaj tio malĝojigis

    • sur la kameno brulis gaja fajro

En aliaj lingvoj

    • La angla: gay
    • La belorusa: вясёлы
    • La ĉeĥa: veselý
    • La franca: gai, enjoué, joyeux
    • La germana: fröhlich, heiter, lustig
    • La hispana: alegre
    • La hungara: víg, vidám
    • La itala: gaio, allegro, gioviale
    • La nederlanda: blij, vrolijk
    • La portugala: alegre, contente, feliz
    • La rusa: весёлый
    • La slovaka: veselý
    • La sveda: glad
    • La turka: neşeli
    • La itala: gaio, gioioso
    • La portugala: alegre