Vorto: funelo

  1. Ilo, kies supra parto estas konusforma, kaj finiĝanta per rekta tubo, uzata por verŝi fluaĵon en barelon, vazon, botelon kc.

    • enpremi iun en funelon

    • edzino pli elverŝas per funelo, ol edzo enverŝas per sitelo

    • krete skizita infano havas funelon sur la kapo kaj tra ĝi eniras verda stelo

  2. Tiaforma parto de laŭtparolilo, trumpeto ks uzata por direkti sonon.

    • ĉie ĉirkaŭ mi radifuneloj / komplotadas grake-krie / kontraŭ paco de l' oreloj

    • li metis ambaŭ manojn kiel funelo antaŭ la buŝon kaj kriis supren

En aliaj lingvoj

    • La angla: funnel
    • La bulgara: фуния
    • La ĉeĥa: nálevka, násypka, trychtýř
    • La franca: entonnoir
    • La germana: Trichter
    • La hispana: embudo
    • La kataluna: embut
    • La nederlanda: trechter
    • La portugala: funil
    • La rusa: воронка, раструб
    • La slovaka: lievik
    • La germana: Schalltrichter