Vorto: froko

  1. Larĝa kapuĉa mantelo, pliofte ĝispiede longa, moda en frumezepoka Eŭropo, poste tipa monaĥa survesto.

    • li desaltis de la azeno, sin ĵetis al li kaj komencis detiri de li la frokon

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: mnišská kutna
    • La franca: froc
    • La hungara: csuha
    • La portugala: hábito (de frade)
    • La slovaka: mníšska kutňa