Vorto: fino
-
Ĉeso de agado.
la fino de kantado
meti finon al ĉiuj malkompreniĝoj kaj disputoj
meti finon al ĉiuj suspektoj kaj malĝustaj famoj
Cezaro havis malfeliĉan finon
-
Lasta parto de io, en tempo aŭ spaco.
por esprimi direkton, ni aldonas al la vorto la finon «n»
de unu fino de la tero ĝis la alia fino
de la komenco ĝis la fino
la fino de libro, de kanto
loĝi en la fino de la mondo
la du finoj de bastono
ŝi kunpremis en ambaŭ manoj la finojn de la tuko
la finetoj de ŝiaj piedoj
venis fino al mia latino
bona vino al la fino
je la fino de la monato
En aliaj lingvoj
- La belorusa: канец
- La ĉeĥa: konec, zánik, závěr
- La franca: fin (achèvement), achèvement, arrêt (achèvement)
- La germana: Ende, Schluss, Abschluss
- La hispana: fin
- La hungara: vég, zárás, befejezés
- La indonezia: akhir
- La nederlanda: einde
- La pola: koniec
- La rumana: sfârşit
- La rusa: конец
- La slovaka: koniec, ukončenie, zánik, záver
- Volapuko: fin
- La angla: end (of an interval)
- La franca: extrémité (d'un intervalle)
- La germana: Endpunkt, Intervallgrenze
- La hungara: vég (intervallumé)
- La pola: koniec (przedziału)
- La rusa: крайняя точка (интервала)