Vorto: figuro

  1. Videbla ekstera formo de estaĵo aŭ objekto.

    • subite virina figuro ekstaris antaŭ mi

    • ŝia tuta figuro estis senmova

    • nun ŝi per sia tuta figuro elŝoviĝis en la lumon

    • li estas grava figuro de la angla literaturo

  2. Belarta prezentaĵo de objekto aŭ estulo.

    • figuroj de dioj

    • sanktfigurojn ornamas, kaj homojn malamas

    • a. Ŝakpeco pli grava ol peono kaj ordinare skulptita malpli abstrakte ol peono.

      • sur la tablo estis granda ŝaktabulo kun mirinde fajne faritaj figuretoj

    • b. Altranga ludkarto, kutime kun bildo.

      • en la kartludoj, la fanto (aŭ bubo) estas la figuro malsupera al la damo

  3. Stilfiguro.

    • riĉa stilo kaj abundaj retorikaj figuroj

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: фігура
    • La ĉeĥa: figura, obrazec, postava, útvar
    • La franca: figure (tous sens sauf visage)
    • La germana: Figur
    • La hispana: figura
    • La hungara: alak
    • La itala: figura
    • La nederlanda: figuur
    • La pola: figura, postać
    • La portugala: figura
    • La rusa: фигура
    • La slovaka: diagram, schéma, značka
    • La germana: Zeichen
    • La hispana: imagen
    • La hungara: alak
    • La pola: figura, figurka
        • a. La germana: Figur, Schachfigur
        •     La hungara: bábu, figura
        •     La pola: figura szachowa
        • b. La germana: Bild
        •     La pola: figura karciana
    • La germana: geometrische Figur
    • La hispana: figura geométrica
    • La hungara: alakzat
    • La pola: figura geometryczna
    • La franca: figure de style, trope
    • La germana: Stilfigur
    • La hispana: figura literaria
    • La hungara: szókép, alakzat, trópus
    • La nederlanda: stijlfiguur
    • La pola: figura retoryczna, przenośnia