Vorto: figo

  1. Sukerdolĉa mola frukto de figarbo.

    • ili detranĉis tie branĉon kun unu peniko da vinberoj, kaj ankaŭ iom da granatoj kaj da figoj

    • alportadis al ili sur azenoj, kameloj, muloj, kaj bovoj manĝaĵon el faruno, premitajn figojn, sekvinberojn, vinon, oleon, la tempo de figoj ankoraŭ ne venis

    • figoj kaj granatoj kreskis sovaĝe

    • en la lernejo oni diris al li, ke oni devas manĝi alterne viandon kaj fiŝojn, daktilojn kaj tritikon, figojn kaj hordeon

En aliaj lingvoj

    • La angla: fig
    • La bulgara: смокиня
    • La ĉeĥa: fík
    • La franca: figue
    • La germana: Feige
    • La hispana: higo
    • La hungara: füge
    • La kataluna: figa
    • La nederlanda: vijg
    • La persa: انجیر
    • La pola: figa
    • La portugala: figo
    • La rusa: инжир, смоква, фига
    • La slovaka: figa
    • La turka: incir