Vorto: fianĉo

  1. Edziĝonto; viro havanta fianĉon aŭ fianĉinon.

    • fianĉo kaj fianĉino estas gefianĉoj

  2. Edzigebla viro; viro serĉanta fianĉon aŭ fianĉinon.

    • multe da fianĉoj, sed la ĝusta ne venas

En aliaj lingvoj

    • Ido: fiancitulo
    • La angla: fiance, fiancé
    • La bulgara: годеник
    • La franca: fiancé
    • La germana: Verlobter
    • La hispana: prometido, novio
    • La hungara: vőlegény
    • La itala: fidanzato
    • La kataluna: promés, xicot
    • La nederlanda: verloofde (ma.)
    • La pola: narzeczony
    • La portugala: noivo, nubente
    • La rusa: жених
    • La hispana: hombre casadero, pretendiente
    • La hungara: házasulandó legény
    • La kataluna: casador
    • La pola: kawaler do wzięcia