Vorto: favoro

  1. Bonvola, favora inklino (ofte pro aparta arbitra prefero).

    • altiri la favoron de iu

    • li trovis favoron ĉe pastrino kaj laŭ ŝia konsilo forveturis

    • ŝi akiris ĉe li simpation kaj favoron pli ol ĉiuj virgulinoj, kaj li metis reĝan kronon sur ŝian kapon kaj faris ŝin reĝino

    • suferi malfavoron

  2. Favora ago, helpo; favoraĵo.

    • superŝuti iun per favoroj

    • peti favoron

    • vi faras grandan favoron al provizante ilin je ĉio necesa

    • la ĉefoj lin instigis, petante de li favoron kontraŭ Paŭlo, ke li venigu lin por mortigi lin

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: прыхільнасьць, добразычлівасьць
    • La ĉeĥa: milost, obliba, prospěch, přízeň
    • La franca: bienfait, bienveillance, faveur
    • La germana: Gunst, Förderung
    • La hispana: favor
    • La hungara: kedvezmény, kedvezés, kegy
    • La nederlanda: gunst
    • La rusa: милость, благоволение, благосклонность, расположение (благосклонность)
    • La slovaka: priazeň