Vorto: faco

  1. Ĝenerale ebena parto de la supraĵo de objekto.

    • faco de glitvalvo, de martelo

  2. (de solido) Ĉiu ebena surfaco ĝin limanta.

    • la facoj de regula kvaredro estas kvar regulaj trianguloj

    • la bazoj de cilindro estas ĝiaj facoj

    • Rimarko: Fakte «faco de pluredro» aŭ «edro de pluredro» estas sinonimaj esprimoj, kaj maloftas la okazoj en matematiko uzi tiun ĉi terminon en alia kunteksto.

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: паверхня, грань, бок
    • La ĉeĥa: facie, líc, obličej, přední strana
    • La franca: face (d'un objet)
    • La germana: Fläche
    • La hispana: superficie (de un objeto o cuerpo)
    • La hungara: lap (testé), síkfelület
    • La kataluna: superfície
    • La nederlanda: vlak, zijde
    • La pola: lico
    • La portugala: face (superfície plana)
    • La rumana: faţă
    • La rusa: поверхность (предмета), грань (предмета), сторона (детали и т.п.)
    • La slovaka: predná strana, tvár
    • La angla: face
    • La belorusa: грань
    • La franca: face (d'un solide)
    • La germana: Seite, Seitenfläche
    • La pola: ściana
    • La rusa: грань
    • La turka: cephe