Vorto: erao

  1. Kronologia sistemo en kiu oni indikas la jarojn relative al iu fiksita komenca tempopunkto (epoko); tempokalkulo, jarkalkulo.

    • erao de la Olimpiadoj, de la fondo de Romo, de la Mondokreo

    • erao de l' Heĝiro

  2. (figure) La tempoperiodo al kiu oni aplikas la jarkalkulon laŭ erao.

    • la galla lingvo apartenis al la kelta familio kaj estis uzata en Gallio antaŭ la kristana erao

    • en la komenca erao de la personaj komputiloj

  3. Geokronologia tempunuo, entenanta plurajn periodojn, parto de eono: arkeano, proterozoiko, paleozoiko, mezozoiko, kenozoiko

    • paleozoiko, mezozoiko kaj kenozoiko estas paleontologiaj eraoj

    • erao respondas al kronostratigrafia unuo eratemo

    • limojn de eraoj difinas grandaj movoj de terkrusto aŭ radikalaj ŝanĝoj de organika mondo

En aliaj lingvoj

    • La angla: era
    • La belorusa: эра
    • La bulgara: ера
    • La ĉeĥa: doba, epocha, geol. éra, letopočet, éra
    • La franca: ère
    • La germana: Ära, Zeitrechnung, Zeitalter
    • La hispana: era
    • La hungara: éra, korszak, kor (történelmi pl.: középkor)
    • La itala: era
    • La kataluna: era (temps)
    • La nederlanda: era, tijdrekening
    • La pola: era
    • La portugala: era
    • La rumana: eră
    • La rusa: эра
    • La slovaka: epocha, éra
    • La pola: era geologiczna