Vorto: epigono

  1. Perianto de la ina organo de la muskoj.

  2. Persono sen krea povo, kopianta kreojn de aliaj personoj.

    • ne kredindas ke la laŭjarcenta oponado al judismo de epigonoj de kristanismo, katolika kaj protestanta kaj alispece kristana, povis naskiĝi el la volo ekskludi rasojn el la universala savo farita de Kristo

  3. En la greka mitologio unu el la filoj de la Sep kontraŭ Tebo.

    • la militestroj de la unua milito estis sep, Epigonojn oni sciigas naŭ

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: epigon, napodobitel, následovník, pokračovatel
    • La germana: Epigonium, Pseudoperianth (Moose)
    • La slovaka: epigón, napodobiteľ, nasledovník, pokračovateľ
    • La angla: epigon
    • La belorusa: эпігон
    • La germana: Nachahmer, Epigone, Trittbrettfahrer
    • La hispana: epígono
    • La pola: epigon
    • La portugala: epígono
    • La angla: Epigonus
    • La belorusa: эпігон
    • La germana: Epigone
    • La hispana: epígono
    • La pola: Epigon
    • La portugala: epígono