Vorto: ekstera

  1. Estanta ekster objekto, en la parto de la spaco, kiu komenciĝas tie, kie finiĝas la objekto.

    • la ekstera mondo

    • la ekstera korto de la reĝa domo

    • ekstera pieco

    • la aferoj eksteraj de Izrael

    • la filoj estos elĵetitaj en la eksteran mallumon

  2. Estanta en la parto de objekto, kiu direktiĝas al la supre dirita parto de la spaco.

    • li povis vidi nur la eksteran flankon de nia domo

    • li konstruis eksteran muregon por la urbo

    • ĝis la ekstera rando de la interna korto

    • kvankam nia ekstera homo kadukiĝas, tamen nia interna homo renoviĝas tagon post tago

    • tio koncernas nur la eksteran aspekton

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: зьнешні, знадворны, вонкавы
    • La ĉeĥa: externí, venkovní, vnější, zevní
    • La franca: apparent (extérieur), extérieur (adj.), externe (adj.), superficiel
    • La germana: äußerer
    • La hispana: externo
    • La hungara: külső, kinti
    • La kataluna: extern, exterior
    • La pola: wierzchni, zewnętrzny
    • La rusa: внешний, наружный
    • La slovaka: vonkajší
    • La sveda: yttre