Vorto: efo

  1. Antikva mezurunuo por ŝuteblaj aferoj, ĉ 22-40 litroj.

    • dekonon de efo da delikata faruno, miksita kun kvarono de hino da elpistita oleo

    • alportu pro ŝi kiel oferon dekonon de efo da hordea faruno

    • ŝi kolektadis sur la kampo ĝis la vespero, kaj ŝi draŝis tion, kion ŝi kolektis, kaj tio estis ĉirkaŭ efo da hordeo

    • el du dekonoj de efo estu ĉiu pano

    • Gideon venis, kaj pretigis kapridon kaj macojn el efo da faruno

    • la efo kaj la bat'o devas havi egalan amplekson, tiel, ke la bat'o entenu dekonon de ĥomero kaj la efo ankaŭ dekonon de ĥomero: laŭ la ĥomero oni fiksu ilian amplekson

    • peziloj ĝustaj, efo ĝusta

En aliaj lingvoj

    • La germana: Epha, Efa