Vorto: edzino

  1. Virino laŭleĝe ligita kun alia homo por kunvivado kaj fondo de familio.

    • Reĥabeam prenis al si kiel edzinon Maĥalaton

    • eliris Noa kaj liaj filoj kaj lia edzino kaj la edzinoj de liaj filoj kune kun li

    • amu edzinon plej kore, sed tenu ŝin bonmore

    • edzin' admirata ‐ edzo malsata

    • edzo kaj edzino estas geedzoj

En aliaj lingvoj

    • Ido: spozino
    • La angla: wife
    • La belorusa: жонка
    • La bulgara: съпруга, жена
    • La ĉeĥa: manželka, paní, žena
    • La franca: épouse, femme (épouse)
    • La germana: Ehefrau, Gattin, Gemahlin, Frau
    • La hispana: esposa, mujer
    • La hungara: feleség
    • La indonezia: istri
    • La kurda: bimêr
    • La nederlanda: echtgenote, vrouw (echtgenote)
    • La pola: żona, małżonka
    • La portugala: mulher (esposa), esposa, cônjuge
    • La rusa: жена, супруга
    • La slovaka: manželka
    • La turka: karı, eş, evli
    • Tokipono: meli
    • Volapuko: jimatan