Vorto: duko
-
En okcidenta Eŭropo, nobelo kies rango estas inter tiuj de markizo kaj princo.
bronza ĉevalo, kiu portis sur si la statuon de la duko
Boleslao la 1-a, nomata «la Brava» estis en la jaroj 992-1000 duko de Pollando, en 1003-1004 duko de Ĉeĥio, kaj en 1000-1025 la unua reĝo de Pollando
filipo de Orléans, duko de Chartres, duko de Orléans (1701), duko de Valois, duko de Nemours kaj duko de Montpensier
Rimarko: Tiu titolo estas regione specifa, ekzemple en la islamaj landoj samfunkcia titolo nomiĝas emiro; male, la proksima titolo «princo» estas pli universala, kaj sencas ankaŭ en aliaj kulturaj rondoj (en malnova Ruslando, en Biblio kaj tiel plu).
En aliaj lingvoj
- La angla: duke
- La belorusa: герцаг
- La bulgara: херцог
- La ĉeĥa: duc (dyk), vévoda
- La franca: duc
- La germana: Herzog, Landgraf
- La hispana: duque
- La hungara: herceg
- La kataluna: duc
- La nederlanda: hertog
- La pola: diuk, książę
- La portugala: duque
- La rusa: герцог
- La slovaka: vojvoda