Vorto: du

  1. Unu kaj unu.

    • du homoj povas pli multe fari ol unu

    • en la daŭro de kelke da minutoj mi aŭdis du pafojn

    • per unu ŝtono oni du ĵetojn ne faras

    • la popolo sin dividis en du partiojn

    • tiu urbo estas plu dividita je du partoj ‐ serboj loĝantaj norde, kaj albanoj sude

En aliaj lingvoj

    • La angla: two
    • La belorusa: два
    • La bretona: daou [vira], div [ina]
    • La bulgara: две
    • La ĉeĥa: dvě, dva, dvě
    • La ĉina: 二 [èr]
    • La finna: kaksi
    • La franca: deux
    • La germana: zwei
    • La hebrea: שניים
    • La hinda: दो [dō]
    • La hispana: dos
    • La hungara: két, kettő
    • La indonezia: dua
    • La itala: due
    • La japana: 二 [に]
    • La kataluna: dos (vira), dues (ina)
    • La kurda: du
    • La nederlanda: twee
    • La norvega: to
    • La pola: dwa
    • La portugala: dois
    • La rusa: два
    • La slovaka: dva
    • La svahila: -wili
    • La sveda: två
    • La turka: iki
    • Tokipono: tu
    • Volapuko: tel