Vorto: disde

  1. Prepozicio indikanta apartigon, disigon, malsimilon.

    • kribrilo: Multtrua aŭ reta ujo por apartigi solidajn erojn disde likvaĵo, aŭ malsubtilajn disde subtilaj

    • li opiniis grava tuj distingi ion disde ties malo

    • por fari klaran distingon disde ĉio alia kaj por uzi «foirismo» precizan terminon, en la ĉi-sekva teksto mi nomas ĝin

  2. De.

    • sufiĉis levi la kapon disde la lampo al la ĉielo por kompreni, ke la nokto pasis kaj ne revenos

  3. De.

    • muro disigis la malsupran palacan ĝardenterason disde la urba placo

    • la ekzekutisto forprenis la spongon disde la lanco

    • kaviaron disde la kulero

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: od (oddělování), z (něčeho)
    • La franca: de, d'avec (séparation)
    • La hispana: de (separación)
    • La rusa: от
    • La slovaka: od, z
    • La hungara: -tól (térben el), -től (térben el)
    • La pola: od, z
    • La hungara: -ról (felületről), -ről (felületről)
    • La pola: od, z